آشنایی با ساز عود
عود یکی از ساز های سنتی بسیار محبوب ایرانی است. نبود این ساز در گروه ها و کنسرت جای خالی ای را ایجاد میکند و وجود آن به ترکیب بندی سازهای گروه تعادل میبخشد. عود به دلیل داشتن صدای بم تر نسبت به دیگر ساز های زهی مضرابی ، صدای زمینه ای را ایجاد میکند که بیشتر نقش بیس را دارد. صدای بیس در سبک های موسیقی مختلف با سازهای گوناگون نیز نقش مهمی را ایفا میکند.
اما از کاربرد صدای بیس این ساز که عبور کنیم ، عود در تک نوازی ها هم استفاده زیادی دارد. تک نوازی هایی در نواحی مختلف ایران که هرکدام حال و هوا و لحن خاص خود را دارند. برای مثال یکی از موسیقی های نواحی خیلی مشهور که با این ساز نواخته میشود ، موسیقی نواحی جنوب کشور است. عود درخشش زیادی در قسمت گروه نوازی و تک نوازی کنسرت های سنتی ایرانی داشته است و همچنان طرفداران زیادی در سنین مختلف دارد.
مشخصات کلی
عود نیز دارای انوع مختلفی است. در یک نگاه کلی این ساز دارای دسته ای کوتاه به نسبت دیگر سازهای سنتی میباشد و از تفاوت های مهم بین عود و سازهای سنتی دیگر این است که ، صفحه انگشت گذاری عود فاقد پرده بندی میباشد. کاسه آن بزرگ و گلابی شکل است. بر روی صفحه ساز خرک قرار گرفته که سیم ها از روی آن عبور کرده و از دو سمت به گوشی ها و سیم گیر متصل میشود. معمولا عود دارای 10 الی 13 عدد سیم است. عود جلال خرک متحرک دارای خرک قابل تنظیم است. شما میتوانید با جا به جا کردن این خرک به سمت جلو یا عقب ، صدا و اکشن ساز را تغییر دهید. این ویژگی به نوازندگان کمک میکند تا نوع صدای ساز را با توجه به نیاز خود تنظیم کنند.
ویژگی های عود جلال خرک متحرک :
- دارای خرک متحرک
- تعداد سیم : 11عدد
- ساختمان بدنه ، ترکه ای
- سیم گیر از جنس چوب
- گوشی ها از جنس چوب گردو
- صفحه انگشت گذاری از جنس چوب گردو
- صفحه رویی از جنس چوب اسپروس
- کاسه از جنس چوب ترکیبی افرا اسپروس
